ЛИЧНЫЙ КАБИНЕТ
|
Поиск учебного материала на сайте<
|
Предлагаем нашим посетителям воспользоваться бесплатным программным обеспечением «StudentHelp», которое позволит вам всего за несколько минут, выполнить повышение оригинальности любого файла в формате MS Word. После такого повышения оригинальности, ваша работа легко пройдете проверку в системах антиплагиат вуз, antiplagiat.ru, РУКОНТЕКСТ, etxt.ru. Программа «StudentHelp» работает по уникальной технологии так, что на внешний вид, файл с повышенной оригинальностью не отличается от исходного.
|
| | |
Работа № 104006 |
|
|
|
|
Наименование:
|
Курсовик Асоба Генадзя Буракна беларускай лтаратуры |
Информация: |
Тип работы: Курсовик.
Добавлен: 16.02.2017.
Год: 2013.
Страниц: 26.
Уникальность по antiplagiat.ru: < 30%
|
|
|
|
Описание (план): |
|
|
Змест
Уводзіны………………………………………………………………...............3-4
1 Асоба Генадзя Бураўкіна ў беларускай літаратуры…………………...5-6
2 Тэматыка і праблематыка паэзіі Г. Бураўкіна………………………....7-8
2.1 Тэма вайны………………………………………………………...........9-11
2.2 Радзіма і мова ў паэзіі Г. Бураўкіна………………………………….12-15
2.3 Лірыка кахання………………………………………………………..16-18
2.4 Пейзажная лірыка ……………………………………….....................19-21
2.5 Тэма рэвалюцыі..…………………………………………...................22-24
Заключэнне……………………………………………...…………………...25-26
Спіс выкарыстаных крыніц…………………………………………………….27
Уводзіны
Філалагічнае пакаленне - пакаленне канца 50-60-х гг. ХХ стагоддзя, пасляваеннае, шасцідзесятнікаў, пакаленне няспраўджаных надзей, расчараваных рамантыкаў, якое не змагло (па гарамадска-гістарычных прычынах) да канца самарэалізавацца, засталося «на ростанях» са сва?й рамантычнай праўдай. У беларускай літаратуры - А. Вярцiнскі, Р. Барадулiн, Я. Сiпакоў, П. Макаль, Н. Гілевіч, Г. Бураўкін, I. Пташнiкаў, В. Адамчык, Б.Сачанка ды другія. Прадстаўнікі філалагічнага пакалення арыентаваліся ў сва?й творчасці не толькі на фальклор, але і, як трапна заўважыў М. Тычына, «на нацыянальную і сусветную класіку, маўкліва абмінаючы вопыт савецкай літаратуры, хоць і не ігнаруючы яго цалкам» [1, с.197].
Адзін з самых яркіх і самабытных прадстаўнікоў гэтага пакалення - паэт Генадзь Бураўкін. З яго імем звязаны выдатныя здабыткі беларускай паэзіі, глыбокае веданне жыцця, разуменне душы чалавека працы, захапленне багаццямі роднай мовы. Паэт вельмі добра ведае жыццё свайго народа, яго гісторыю і звычаі. Ён высока цэніць жывое слова, умее яго паставіць у вершы так, што яно заўсёды гучыць свежа і шчыра. У кожнага сапраўднага паэта абавязкова ёсць такія творы, якія найбольш поўна прадстаўляюць яго найлепшым чынам. Яны як правіла, і найбольш вядомыя.
Крытыкі называюць пакаленне Г. Бураўкіна пакаленнем, апаленым вайной. Таксама крытыка называе пакаленне Генадзя Бураўкіна філалагічным, бо ў асноўным, усе прадстаўнікі гэтага перыяду ў літаратуры маюць гуманітарную адукацыю. Але гэтаму пакаленню не столькі філфак універсітэтаў і педінстытутаў далі веданне слова, прышчапілі любоў да роднага слова, колькі веска і пасёлак, маці і суседзі перадалі дапытлівым нашчадкам праз вякі пранесенае і затуленае ад лютавеяў часу слова, - каб бераглі, каб шанавалі. Беларускае слова прыйшло да пакалення Генадзя Бураўкіна не з газеты і радыё, не з фальклорных запісаў , а з першых вуснаў тых, каму слова роднае гучыць натуральна, адзіна правільна, адзіна магчыма [2, с.3]. Наша паэзія перажыла не адзін “ледніковы перыяд”, ды ўсе ж неяк ратавалася ад вечнай мерзлаты маўчання [3, с.36].
Генадзь Бураўкін дружна прызнананы крытыкай і літаратуразнаўствам паэтам грамадзянскага, публіцыстычнага таленту, ён адачасова прапісаны імі ж і сярод тонкіх, светлых, “ціхіх” лірыкаў . Вядомы ўкраінскі пісьменнік Барыс Алейнік, які адзначыў, што з усіх беларускіх паэтаў яго сэрцу найбліжэй Г. Бураўкін, правільна заўважыў адну вельмі істотную рысу бураўкінскай паэзіі: “У Генадзя Бураўкіна, напэўна, куды больш выразна, чым у іншых гучыць у голасе метал. Ён бывае рэзкім і бязлітасным у сваіх вершах, калі гаворыць пра ўсё чужое нашаму ладу жыцця. Яго творы … б`юць па мішэнях трапна і безадказна” [3, с.710 ].
Паэты-пасляваенцы, у адрозненне ад сваiх папярэднiкаў XIX і першай паловы ХХ стагоддзяў, знайшлi шлях да паяднання «дзяржаўнага» i «пазадзяржаўнага» (Г. Гачаў), адчуўшы адзiнства свайго i агульнанароднага клопату, максiмальна наблiзiлiся да спрадвечнага гуманiстычнага разумення крытэрыяў сацыяльнай i маральнай праўды i справядлiвасцi. На наш погляд творчасць Г. Бураўкіна даволі цікавая і актуальная у наш час.
Творчасць Генадзя Бураўкіна разглядалася ў артыкулах, працах іншых даследчыкаў, крытыкаў і літаратуразнаўцаў. На сённяшні дзень мы маем значную колькасць артыкулаў па творчасці Г. Бураўкіна. Але многія аспекты творчай дзейнасці аўтара патрабуюць больш глыбокага асэнсавання і разгляду.
Даследаванні па творчасці Генадзя Бураўкіна - плённая і карысная праца. Усе гэтыя звесткі па творчасці пісьменніка з’яўляюцца ўзнёскам у развіццё і станаўленне беларускай літаратуры. Менавіта таму асноўнай мэтай дадзенага даследавання выступае вызначэнне тэматычных і праблематычных адметнасцей паэзіі Генадзя Бураўкіна.
Аб’ектам даследавання з’яўляецца творчасць Генадзя Буракіна.
Прадметам даследавання - філалагічнае пакаленне і асоба Генадзя Бураўкіна.
Пастаўленая мэта рэалізуецца праз наступныя задачы:
1 Прааналізаваць творчую спадчыну пісьменніка.
2 Спрыяць фарміраванню грамадзянскай, маральна-этычнай пазіцыі.
3 Развіваць літаратурна-творчыя здольнасці.
4 Стымуляваць цікавасць да самастойнай даследчай дзейнасці.??
1 Асоба Генадзя Бураўкіна ў беларускай літаратуры
Сучаснае паэтычнае мысленне - з’ява шматслойнае, шматнакірункавая. Постаць Генадзя Бураўкіна ў агульным рэчышчы сучаснай беларускай паэзіі досыць прыкметная і адметная па выяўленню. Выразнасць і адшліфаванасць кожнага радка, глыбокая метафарычнасць, асацыятыўнаць, вобразнасць - прывабныя рысы паэзіі Генадзя Бураўкіна.
Нарадзіўся Генадзь Мікалаевіч Бураўкін 28 жніўня 1936 г. у весцы Шуляціна Расонскага раёна Віцебскай вобласці ў сям’і служачага Шуляцінскага льнозавода. Бацька яго, Мікалай Сцяпанавіч, у гады Вялікай Айчыннай вайны быў у партызанах, пазней перайшоў лінію фронта, ваяваў у дзеючай арміі, быў цяжка паранены пад Ржэвам. Дзяцінства яго было цяжкім і змрочным, яно супала з пачаткам вайны. У 1954 г. закончыў у Полацку сярэднюю школу № 1 (да 8 класа вучыўся ў Расонскай школе) і паступіў на аддзяленне журналістыкі Белдзяржуніверсітэта імя У. І. Леніна. Скончыўшы універсітэт , працаваў у рэдакцыі часопіса “Камуніст Беларусі”, старшым рэдактарам на Беларускім радыё, загадчыкам адзела літаратуры , а потым - намеснікам галоўнага рэдактара газеты “Літаратура і мастацтва”. У 1968 - 1972 гг. З’ўляўся карэспандэнтам газеты “Правда” , у 1972 - 1978 гг. - галоўным рэдактарам часопіса “Маладосць”. З 1978 - старшыня Дзяржаўнага камітэта Беларускай ССР па тэлебачанню і радыёвяшчанню. У 1980 - 1990 гг. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР. Быў членам праўлення Саюза пісьменнікаў СССР. З 1990 г. - пастаянны прадстаўнік рэспублікі пры ААН, амаль чатыры гады жыў у Нью-Йорку. Пасля вяртання на Радзіму некаторы час працаваў намеснікам міністра культуры і інфармацыі Рэспублікі Беларусь , а ў 1995 г. вярнуўся да журналісцкай дзейнасці - стаў супрацоўнікам рэдакцыі часопіса “Вожык” [3, с.710 ]. Яшчэ трэба дабавіць тое, што Радзімай Генадзя Бураўкіна была Полаччына, якая была тры гады (ліпень 1941 - 12 ліпеня 1944 г.) пад акупацыяй, як і ўвесь Расонскі раён. Там была створана падпольная арганізацыя, якую ўзначальваў настаўнік Расонскай Сярэдняй школы П. М. Машэраў, дзейнічала і камуністычнае падполле. Зараз на тым месцы пабудаваны Музей народнай славы, устаноўлены помнікі ў памяць савецкіх людзей, якія былі загублены фашыстамі.
Своеасаблівым помнікам барацьбістам раёна - жанчынам- партызанкам з’яўляецца паэма ўкраінскага паэта М. Нагнібеды “Матулям з Расонаў”, якая прысвечана маці-патрыёткам і сярод іх Дар’і Пятроўне Машэравай, закатаванай фашыстамі ў красавіку 1942 г. услаўлены стойкасць усіх партызанскіх мацярок, іх вера ў перамогу над акупантамі. [1, с.7]. Пасляваеннае пакаленне пісьменнікаў рознымі шляхамі ішло ў літаратуру, да сваёй чалавечай і пісьменніцкай сталасці, але было ў ім і шмат агульнага: прага да вучобы і ведаў, спасціжэння свайго - пасляваеннага часу, якім жыць і дзейнічаць, жаданне “рухацца разам з зямлёю ад руінаў і ад успамінаў далей і далей…”(А. Куляшоў ).
Асоба Генадзя Бураўкіна даволі цікавая і багатая на біяграфічныя звесткі. Трэба яшчэ дабавіць тое, што ён быў: Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 10 і 11 склікання (1980-1990), быў адным з ініцыятараў прыняцця Закона аб мовах. Быў старшынёй ТБМ імя Ф. Скарыны. Лаўрэат дзяржаўнай прэміі імя Янкі Ку........
СПІС ВЫКАРЫСТАНЫХ КРЫНІЦ
1 Тычына, М. Асцярожна: гняздо жаўранка // Полымя. - 1984. - № 4 с. 197
2 Бураўкін, Г. Выбраныя творы: У 2 т. Т. 1: Вершы. Т. 2: Паэмы. - Мінск: Маст. літ., 1986. с. 3-117.
3 Гісторыя беларускай літаратуры ХХ ст. : у 4 т. Т.4, кн.1: 1966 - 1985 / У. В. Гніламедаў [і інш.]; НАН Беларусі, Ін-т літаратуры імя Я. Купалы .- Мінск : Беларуская навука, 2004 .- с. 710-729.
4 Барсток, Марына Мікітаўна. Руплівы поўдзень : нарыс творчасці Генадзя Бураўкіна / Барсток, Марына Мікітаўна .- Мінск : Мастацкая лiтаратура, 1984 .- 173 c.
5 Пра час і пра сябе: Аўтабіяграфіі беларускіх пісьменнікаў. - Мн., 1966. - 52 с.
6 Гніламёдаў У. В. Споведзь пакалення: (Генадзь Бураўкін) / Уладзімір Гніламёдаў // Ля аднаго вогнішча: літаратурна-крытычныя артыкулы / Уладзімір Гніламёдаў. Мінск, 1984. с. 104-125.
7 Бураўкін, Г. Гняздо для птушкі радасці. Мн., 1986. с. 31
8 Бураўкін, Г. Узмах крыла. Мн., 1995. с. 16
9 Бураўкін, Г. Пяшчота. Мн., 1985. с. 81
10 Бураўкін, Г. Варта вернасці. Мн., 1978. с. 8-96
11 Бугаёў, Д. “Матчына слова дапамагала мне…”: [Г.Бураўкін] // Полымя. - 2001. - № 8. - с. 206.
12 Бельскі, А. Краса і смутак: дапаможнік для настаўнікаў / А. Бельскі. - Мн. : Маст. літ., 2000. - 139 с.
13 Бураўкін, Г. Дыханне. Мн., 1966. с. 104
|
|
|
Смотреть похожие работы
* Примечание. Уникальность работы указана на дату публикации, текущее значение может отличаться от указанного.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
